U popisima stanovništva u državama zapadnog Balkana – Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca, Kraljevini Jugoslaviji i Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji odnosno njenim republikama i pokrajinama, novonastalim državama raspadom bivše SFRJ, Saveznoj Republici Srbiji i Crnoj Gori, Državi Srbija i Crna Gora, Hrvatskoj, Sloveniji, Bosni i Hercegovini i Makedoniji, datiraju zvanično od 1910. godine, iako je u Kraljevini SHS ozvaničen prelazak muslimanske vjerske manjine u etno-nacionalnu manjinu 1919/1920. godine.
Uz to, u etničkom i nacionalnom sastavu stanovništva u bivšoj SFRJ i njenim članicama, republikama i pokrajinama, dešavale su se značajne promjene u popisima stanovništva od 1948. do 1991. godine, kao i u novonastalim državama poslije 1991. godine, - Srbiji, Bosni i Hercegovini, Hrvatskoj. Crnoj Gori, Sloveniji i Makedoniji.
U državama i regijama koje su ušle u sastav Kraljevine SHS i Kraljevine Jugoslavije, Bosna i Hercegovina, Srbija, Slovenija, Crna Gora, Hrvatska i Makedonija, broj Muslimana, kao nacionalna odrednica, nacionalnost, kretao se:

1910. godine 612 hiljada ili 4,7%
1931. godine 353 hiljade ili 2,40%
1948. godine 809. hiljada ili 5,1%
1953. godine nije postojala mogućnost njihovog nacionalnog izjašnjavanja.
1961. godine 973. hiljade ili 5,2%
1971. godine 1.730 hiljada ili 8,42%
1981. godine 1.999. hiljada ili 5,12%
1991. godine 2.280. hiljada ili 8,9%

Kao što se iz podataka vidi nacionalnog identiteta Bošnjak nije bilo ni u jednom popisu u pomenutih državama i republikama i pokrajinama zaključno sa 1991. godinom. 
Bošnjaci se prvi put javljaju u popisima stanovništva izvršenim poslije 2001. godine u novonastalim državama nakon raspada bivše SFRJ, dok se u Bosni i Hercegovini govori samo o Bošnjacima, iako po zvaničnim statističkim podacima iz popisa stanovništva 1991. godine postoje Muslimani, a ne Bošnjaci, a novi popis nije još izvršen.

MUSLIMANI U CRNOJ GORI

Po popisima stanovništva od 1948-2003. godine

Prve podatke o Muslimanima Crne Gore nalazimo u popisima koji su vršeni po vjerskoj pripadnosti, jer nacionalna identifikacija u Evropi počinje poslije 1893. godine. Podaci o popisima stanovništva po vjerskoj pripadnosti, u kojima se iskazuju i pripadnici islamske vjere, u Crnoj Gori imamo 1441; 1465; 1468; i 1570. godine Međutim, Dr Ejup Mušović, u svojoj knjizi Muslimani Crne Gore, ističe da podaci o Muslimanima Crne Gore, koji imaju karakter nacionane osobenosti, postoje od 1879. godine, tj. poslije Berlinskog kongresa i stalno su se uvećavali sa uvećanjem teritorije Crne Gore.

Zvanični statistički podaci o Muslimanima Crne Gore od 1948. god.

1948. godine Muslimani „Nacion. neopredijeleni“ 378 ili 0,1% ukupnog stanov.
1953. godine Muslimani „Jugosl. neop“ 6.42ili 1,5% 
1961. godine Muslimani etnička pripad. 30.665 ili 6,5%
1971. godine Muslimani, nacionalnost 70.236 ili 13,3%
1981. godine Muslimani, nacionalnost 78.080 ili 13,36%
1991. godine Muslimani, nacionalnost 89.614 ili 14,57%
2003. godine Muslimani, nacionalnost 24.625 ili 3,97% 
2011. godine Muslimani, nacionalnost 20.537 ili 3,31%

Do smanjena broja Muslimana u popisu stanovništva 2003. godine je došlo uslijed veoma organizovane, manipulativne propagande koja je sprovođena u cilju ostvarivanja Velikobošnjačkog nacionalističkog i asimilatorskog programa, po kome bi svi Muslimani bivše SFRJ „preimenovani“ u Bošnjake.
U Crnoj Gori je propaganda sprovođenja bez bilo kakvih smetnji i osporavanja od strane rukovodstava političkih partija koje su vršile vlast i u kojima su Muslimani politički organizovani.
Jedino je Matica muslimanska, u vrlo ograničenim medijskim i drugim uslovima i mogućnostima, razobličavala ciljeve i negativne posledice ostvarivanja Velikobošnjačkog programa negiranja osobenog nacionalnog identiteta Muslimana Crne Gore i nametanja im tuđeg, bošnjačkog, koji nijesu nikada bili Bošnjaci, nijesu doselenici iz Bosne i sa bosanskim Muslimanima, preimenovanim u Bošnjake, imaju istu religiju, islam, a sve drugo osobeno i različito.

Broj Muslimana je drastično smanjen u Rožajama, Plavu, Beranama, Bijelom Polju, Podgorici, Baru i Pljevljima.
Prema popisu stanovništva 2003. godine Muslimana ima u Baru 2.575; Bijelom Polju 7.936; Beranama 2.301; Pljevljima 2.930; Podgorici 4.399; Rožajama 1.510; Plavu 788; Nikšiću 693; i Ulcinju 681;, dok je broj u drugim opštinama zanemarljiv. Ipak u 14 crnogorskih opštin ima više Muslimana nego novostvorenih Bošnjaka.

Savjet Muslimanskog naroda Crne Gore  očekuju da se na narednom popisu stanovništva doći do "otriježnjenja" crnogorskih  Muslimana, jer su mnogi uvidjeli da su prevareni i da je njihov pravi i jedini nacionalni identitet Musliman, da im jezik nije bosanski i da im matica drzava nije Bosna i Hercegovina prema kojoj imamo duboko uvažavanje, već Crna Gora.

U svakom slučaju, Savjet Muslimanskog naroda Crne Gore spreman je da razgovara na ovu temu sa svima onima koji žele razgovarati na osnovu istorijskih činjenica, pravnih akata i nacionalnog osjećanja Muslimana Crne Gore.